1 Μετὰ δὲ ταῦτα, εἰσελθόντες ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἀαρών, εἶπαν πρὸς τὸν Φαραώ, Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεὸς τοῦ Ἰσραήλ· Ἐξαπόστειλον τὸν λαὸν μου, διὰ νὰ ἑορτάσωσιν εἰς ἐμὲ ἐν τῇ ἐρήμῳ.
2 Ὁ δὲ Φαραὼ εἶπε, Τίς εἶναι ὁ Κύριος, εἰς τοῦ ὁποίου τὴν φωνήν θέλω ὑπακούσει, ὥστε νὰ ἐξαποστείλω τὸν Ἰσραήλ; δὲν γνωρίζω τὸν Κύριον καὶ οὐδὲ τὸν Ἰσραήλ θέλω ἐξαποστείλει.
3 Οἱ δὲ εἶπον, Ὁ Θεὸς τῶν Ἑβραίων συνήντησεν ἡμᾶς· ἄφες λοιπὸν νὰ ὑπάγωμεν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν εἰς τὴν ἔρημον, διὰ νὰ προσφέρωμεν θυσίαν εἰς Κύριον τὸν Θεὸν ἡμῶν, μήποτε ἔλθῃ καθ᾿ ἡμῶν μὲ θανατικὸν ἤ μὲ μάχαιραν.
4 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, Διὰ τί, Μωϋσῆ καὶ Ἀαρών, ἀποκόπτετε τὸν λαὸν ἀπὸ τῶν ἐργασιῶν αὐτοῦ; ὑπάγετε εἰς τὰ ἔργα σας.
5 Καὶ εἶπεν ὁ Φαραώ, Ἰδού, ὁ λαὸς τοῦ τόπου εἶναι τώρα πολυπληθής καὶ σεῖς κάμνετε αὐτοὺς νὰ παύωσιν ἀπὸ τῶν ἔργων αὑτῶν.
6 Καὶ τὴν αὐτήν ἡμέραν προσέταξεν ὁ Φαραὼ τοὺς ἐργοδιώκτας τοῦ λαοῦ καὶ τοὺς ἐπιτρόπους αὐτῶν, λέγων,
7 Δὲν θέλετε δώσει πλέον εἰς τὸν λαὸν τοῦτον ἄχυρον καθὼς χθὲς καὶ προχθές, διὰ νὰ κάμνωσι τὰς πλίνθους· ἄς ὑπάγωσιν αὐτοὶ καὶ ἄς συνάγωσιν εἰς ἑαυτοὺς ἄχυρον·
8 θέλετε ὅμως ἐπιβάλει εἰς αὐτοὺς τὸ ποσὸν τῶν πλίνθων, τὸ ὁποῖον ἔκαμνον πρότερον· παντελῶς δὲν θέλετε ἐλαττώσει αὐτὸ· διότι μένουσιν ἀργοὶ καὶ διὰ τοῦτο φωνάζουσι, λέγοντες, Ἄφες νὰ ὑπάγωμεν, διὰ νὰ προσφέρωμεν θυσίαν εἰς τὸν Θεὸν ἡμῶν·
9 ἄς ἐπιβαρυνθῶσιν αἱ ἐργασίαι τῶν ἀνθρώπων τούτων, διὰ νὰ ἦναι ἐνησχολημένοι εἰς αὐτὰς καὶ νὰ μή προσέχωσιν εἰς λόγια μάταια.
10 Ἐξῆλθον λοιπὸν οἱ ἐργοδιῶκται τοῦ λαοῦ καὶ οἱ ἐπίτροποι αὐτοῦ καὶ ἐλάλησαν πρὸς τὸν λαόν, λέγοντες, Οὕτως εἶπεν ὁ Φαραώ· Δὲν σᾶς δίδω ἄχυρον·
11 σεῖς αὐτοὶ ὑπάγετε, συνάγετε ἄχυρον, ὅπου δύνασθε νὰ εὕρητε· πλήν δὲν θέλει ἐλαττωθῆ ἐκ τῶν ἐργασιῶν σας οὐδέν.
12 Καὶ διεσπάρη ὁ λαὸς καθ᾿ ὅλην τὴν γῆν τῆς Αἰγύπτου, διὰ νὰ συνάγῃ καλάμην ἀντὶ ἀχύρου.
13 Οἱ δὲ ἐργοδιῶκται ἐβίαζον αὐτούς, λέγοντες, Τελειόνετε τὰς ἐργασίας σας, τὸ διωρισμένον καθ᾿ ἡμέραν, καθὼς ὅτε ἐδίδετο τὸ ἄχυρον.
14 Καὶ ἐμαστιγώθησαν οἱ ἐπίτροποι τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, οἱ διωρισμένοι ἐπ᾿ αὐτοὺς ὑπὸ τῶν ἐργοδιωκτῶν τοῦ Φαραώ, λεγόντων, Διὰ τί δὲν ἐτελειώσατε χθὲς καὶ σήμερον τὸ διωρισμένον εἰς ἐσᾶς ποσὸν τῶν πλίνθων, καθὼς πρότερον;
15 Εἰσελθόντες δὲ οἱ ἐπίτροποι τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, κατεβόησαν πρὸς τὸν Φαραώ, λέγοντες, Διὰ τί κάμνεις οὕτως εἰς τοὺς δούλους σου;
16 ἄχυρον δὲν δίδεται εἰς τοὺς δούλους σου καὶ λέγουσιν εἰς ἡμᾶς, Κάμνετε πλίνθους· καὶ ἰδού, ἐμαστιγώθησαν οἱ δοῦλοί σου· τὸ δὲ σφάλμα εἶναι τοῦ λαοῦ σου.
17 Ὁ δὲ ἀπεκρίθη, Ὀκνηροὶ εἶσθε, ὀκνηροί· διὰ τοῦτο λέγετε, Ἄφες νὰ ὑπάγωμεν νὰ προσφέρωμεν θυσίαν πρὸς τὸν Κύριον·
18 ὑπάγετε λοιπὸν τώρα, δουλεύετε· διότι ἄχυρον δὲν θέλει σᾶς δοθῆ· θέλετε ὅμως ἀποδίδει τὸ ποσὸν τῶν πλίνθων.
19 Καὶ ἔβλεπον ἑαυτοὺς οἱ ἐπίτροποι τῶν υἱῶν Ἰσραήλ ἐν κακῇ περιστάσει, ἀφοῦ ἐρρέθη πρὸς αὐτούς, Δὲν θέλει ἐλαττωθῆ οὐδὲν ἀπὸ τοῦ καθημερινοῦ ποσοῦ τῶν πλίνθων.
20 Ἐξερχόμενοι δὲ ἀπὸ τοῦ Φαραώ, συνήντησαν τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἀαρὼν, ἐρχομένους εἰς συνάντησιν αὐτῶν·
21 καὶ εἶπον πρὸς αὐτούς, Ὁ Κύριος νὰ σᾶς ἴδῃ καὶ νὰ κρίνῃ· διότι σεῖς ἐκάμετε βδελυκτήν τὴν ὀσμήν ἡμῶν ἔμπροσθεν τοῦ Φαραὼ καὶ ἔμπροσθεν τῶν δούλων αὐτοῦ, ὥστε νὰ δώσητε εἰς τὰς χεῖρας αὐτῶν μάχαιραν διὰ νὰ θανατώσωσιν ἡμᾶς.
22 Καὶ ἐπέστρεψεν ὁ Μωϋσῆς πρὸς τὸν Κύριον καὶ εἶπε, Κύριε, διὰ τί κατέθλιψας τὸν λαὸν τοῦτον; καὶ διὰ τί μὲ ἀπέστειλας;
23 διότι, ἀφοῦ ἦλθον πρὸς τὸν Φαραὼ νὰ ὁμιλήσω ἐν ὀνόματί σου, κατέθλιψε τὸν λαὸν τοῦτον· καὶ σὺ ποσῶς δὲν ἠλευθέρωσας τὸν λαὸν σου. |