1 «و مذبحی برای سوزانیدن بخور بساز. آن را از چوب شطیم بساز.
2 طولش ذراعی باشد، و عرضش ذراعی ، یعنی مربع باشد، و بلندی اش دو ذراع، و شاخهایش از خودش باشد.
3 و آن را به طلای خالص بپوشان. سطحش و جانبهایش به هر طرف و شاخهایش را و تاجی از طلا گرداگردش بساز.
4 و دو حلقه زرین برایش در زیر تاجش بساز، بر دو گوشه اش، بر هر دو طرفش، آنها را بساز. و آنها خانه ها باشد برای عصاها، تا آن را بدانها بردارند.
5 و عصاها را از چوب شطیم بساز و آنها را به طلا بپوشان.
6 و آن را پیش حجابی که روبروی تابوت شهادت است، در مقابل کرسی رحمت که بر زبر شهادت است، در جایی که با تو ملاقات می کنم، بگذار.
7 و هر بامداد هارون بخور معطر بر روی آن بسوزاند، وقتی که چراغها را می آراید، آن را بسوزاند.
8 و در عصر چون هارون چراغها را روشن می کند، آن را بسوزاند تا بخور دائمی به حضور خداوند در نسلهای شما باشد.
9 هیچ بخور غریب و قربانی سوختنی و هدیه ای بر آن مگذرانید، و هدیه ریختنی بر آن مریزید.
10 و هارون سالی یک مرتبه بر شاخهایش کفاره کند، به خون قربانی گناه که برای کفاره است، سالی یک مرتبه بر آن کفاره کند در نسلهای شما، زیرا که آن برای خداوند قدساقداس است.
11 و خداوند به موسی خطاب کرده، گفت:
12 «وقتی که شماره بنی اسرائیل را برحسب شمرده شدگان ایشان می گیری، آنگاه هرکس فدیه جان خود را به خداوند دهد، هنگامی که ایشان را می شماری، مبادا در حین شمردن ایشان، وبایی در ایشان حادث شود.
13 هر که به سوی شمرده شدگان می گذرد، این را بدهد، یعنی نیم مثقال موافق مثقال قدس، که یک مثقال بیست قیراط است، و این نیم مثقال هدیه خداوند است.
14 هرکس از بیست ساله و بالاتر که بسوی شمرده شدگان بگذرد، هدیه خداوند را بدهد.
15 دولتمند از نیم مثقال زیاده ندهد، و فقیر کمتر ندهد، هنگامی که هدیه ای برای کفاره جانهای خود به خداوند می دهند.
16 و نقد کفاره را از بنی اسرائیل گرفته ، آن را برای خدمت خیمه اجتماع بده، تا برای بنی اسرائیل یادگاری به حضور خداوند باشد، و بجهت جانهای ایشان کفاره کند.»
17 و خداوند به موسی خطاب کرده، گفت:
18 «حوضی نیز برای شستن از برنج بساز، و پایه اش از برنج و آن را در میان خیمه اجتماع و مذبح بگذار، و آب در آن بریز.
19 و هارون و پسرانش دست و پای خود را از آن بشویند.
20 هنگامی که به خیمه اجتماع داخل شوند، به آب بشویند، مبادا بمیرند. و وقتی که برای خدمت کردن و سوزانیدن قربانی های آتشین بجهت خداوند به مذبح نزدیک آیند،
21 آنگاه دست و پای خود را بشویند، مبادا بمیرند. و این برای ایشان، یعنی برای او و ذریتش، نسلا بعد نسل فریضه ابدی باشد.»
22 و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:
23 «و تو عطریات خاص بگیر، از مر چکیده پانصد مثقال، و از دارچینی معطر، نصف آن، دویست و پنجاه مثقال، و از قصب الذریره، دویست و پنجاه مثقال.
24 و از سلیخه پانصد مثقال موافق مثقال قدس، و از روغن زیتون یک هین.
25 و از آنها روغن مسح مقدس را بساز، عطری که از صنعت عطار ساخته شود، تا روغن مسح مقدس باشد.
26 و خیمه اجتماع و تابوت شهادت را بدان مسح کن.
27 و خوان را با تمامی اسبابش، و چراغدان را با اسبابش، و مذبح بخور را،
28 و مذبح قربانی سوختنی را با همه اسبابش، و حوض را با پایه اش.
29 و آنها را تقدیس نما، تا قدس اقداس باشد. هر که آنها را لمس نماید مقدس باشد.
30 و هارون و پسرانش را مسح نموده، ایشان را تقدیس نما، تا برای من کهانت کنند.
31 و بنی اسرائیل را خطاب کرده، بگو: این است روغن مسح مقدس برای من در نسلهای شما.
32 و بر بدن انسان ریخته نشود، و مثل آن موافق ترکیبش مسازید، زیرا که مقدس است و نزد شما مقدس خواهد بود.
33 هر که مثل آن ترکیب نماید، و هر که چیزی از آن بر شخصی بیگانه بمالد، از قوم خود منقطع شود.»
34 و خداوند به موسی گفت: «عطریات بگیر، یعنی میعه و اظفار و قنه و از این عطریات با ندر صاف حصه ها مساوی باشد.
35 و از اینها بخور بساز، عطری از صنعت عطار نمکین و مصفی ' و مقدس.
36 و قدری از آن را نرم بکوب، و آن را پیش شهادت در خیمه اجتماع، جایی که با تو ملاقات می کنم بگذار، و نزد شما قدس اقداس باشد.
37 و موافق ترکیب این بخور که می سازی، دیگری برای خود مسازید؛ نزد تو برای خداوند مقدس باشد.
38 هر که مثل آن را برای بوییدن بسازد، از قوم خود منقطع شود.» |