1 پس الیفاز تیمانی در جواب گفت:
2 «آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا برای خویشتن مفید است.
3 آیا اگر تو عادل باشی ، برای قادر مطلق خوشی رخ می نماید؟ یا اگر طریق خود را راست سازی، او را فایده می شود؟
4 آیا به سبب ترس تو، تو را توبیخ می نماید؟ یا با تو به محاکمه داخل خواهد شد؟
5 آیا شرارت تو عظیم نیست و عصیان تو بی انتها نی ،
6 چونکه از برادران خود بی سبب گرو گرفتی و لباس برهنگان را کندی،
7 به تشنگان آب ننوشانیدی، و از گرسنگان نان دریغ داشتی؟
8 اما مرد جبار، زمین از آن او می باشد و مرد عالیجاه، در آن ساکن می شود.
9 بیوه زنان را تهی دست رد نمودی، و بازوهای یتیمان شکسته گردید.
10 بنابراین دامها تو را احاطه می نماید و ترس، ناگهان تو را مضطرب می سازد.
11 یا تاریکی که آن را نمی بینی و سیلابها تو را می پوشاند.
12 آیا خدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سر ستارگان را بنگر چگونه عالی هستند.
13 و تو می گویی خدا چه می داند و آیا از تاریکی غلیظ داوری تواند نمود؟
14 ابرها ستر اوست پس نمی بیند، و بر دایره افلاک می خرامد.
15 آیا طریق قدما را نشان کردی که مردمان شریر در آن سلوک نمودند،
16 که قبل از زمان خود ربوده شدند، و اساس آنها مثل نهر ریخته شد
17 که به خدا گفتند: از ما دور شو و قادر مطلق برای ما چه تواند کرد؟
18 و حال آنگاه او خانه های ایشان را از چیزهای نیکو پر ساخت. پس مشورت شریران از من دور شود.
19 «عادلان چون آن را بینند، شادی خواهند نمود و بی گناهان بر ایشان استهزا خواهند کرد.
20 آیا مقاومت کنندگان ما منقطع نشدند؟ و آتش بقیه ایشان را نسوزانید؟
21 پس حال با او انس بگیر و سالم باش. و به این منوال نیکویی به تو خواهد رسید.
22 تعلیم را از دهانش قبول نما، و کلمات او را در دل خود بنه.
23 اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی، بنا خواهی شد؛ و اگر شرارت را از خیمه خود دور نمایی ؛
24 و اگر گنج خود را در خاک و طلای اوفیر را در سنگهای نهرها بگذاری،
25 آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص برای تو خواهد بود،
26 زیرا در آنوقت از قادر مطلق تلذذ خواهی یافت، و روی خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.
27 نزد او دعا خواهی کرد و او تو را اجابت خواهد نمود، و نذرهای خود را ادا خواهی ساخت.
28 امری را جزم خواهی نمود و برایت برقرار خواهد شد، و روشنایی بر راههایت خواهد تابید.
29 وقتی که ذلیل شوند، خواهی گفت: رفعت باشد، و فروتنان را نجات خواهد داد.
30 کسی را که بی گناه نباشد خواهد رهانید، و به پاکی دستهای تو رهانیده خواهد شد.» |