1 [Εἰς τὸν πρῶτον μουσικόν. Ψαλμὸς τοῦ Δαβίδ.] Εἶπεν ὁ ἄφρων ἐν τῇ καρδίᾳ αὑτοῦ, δὲν ὑπάρχει Θεός. Διεφθάρησαν· ἔγειναν βδελυροὶ εἰς τὰ ἔργα· δὲν ὑπάρχει πράττων ἀγαθόν.
2 Ὁ Κύριος διέκυψεν ἐξ οὐρανοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῶν ἀνθρώπων διὰ νὰ ἴδῃ ἐὰν ἦναί τις ἔχων σύνεσιν, ἐκζητῶν τὸν Θεόν.
3 Πάντες ἐξέκλιναν, ὁμοῦ ἐξηχρειώθησαν· δὲν ὑπάρχει πράττων ἀγαθόν· δὲν ὑπάρχει οὐδὲ εἷς.
4 Δὲν ἔχουσι γνῶσιν πάντες οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν, οἱ κατατρώγοντες τὸν λαὸν μου ὡς βρῶσιν ἄρτου; τὸν Κύριον δὲν ἐπεκαλέσθησαν.
5 Ἐκεῖ ἐφοβήθησαν φόβον· διότι ὁ Θεὸς εἶναι ἐν τῇ γενεᾷ τῶν δικαίων.
6 Κατῃσχύνατε τὴν βουλήν τοῦ πτωχοῦ, διότι ὁ Κύριος εἶναι ἡ καταφυγή αὐτοῦ.
7 Τίς θέλει δώσει ἐκ Σιὼν τὴν σωτηρίαν τοῦ Ἰσραήλ; ὅταν ὁ Κύριος ἐπιστρέψῃ τὸν λαὸν αὑτοῦ ἀπὸ τῆς αἰχμαλωσίας, θέλει ἀγάλλεσθαι ὁ Ἰακώβ, θέλει εὐφραίνεσθαι ὁ Ἰσραήλ. |