1 [Ὠιδή τῶν Ἀναβαθμῶν.] Ἐνθυμήθητι, Κύριε, τὸν Δαβίδ, καὶ πάντας τοὺς ἀγῶνας αὐτοῦ·
2 πῶς ὥμοσε πρὸς τὸν Κύριον καὶ ἔκαμεν εὐχήν εἰς τὸν ἰσχυρὸν Θεὸν τοῦ Ἰακώβ·
3 Δὲν θέλω εἰσέλθει ὑπὸ τὴν στέγην τοῦ οἴκου μου, δὲν θέλω ἀναβῆ εἰς τὴν κλίνην τῆς στρωμνῆς μου,
4 δὲν θέλω δώσει ὕπνον εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς μου, νυσταγμὸν εἰς τὰ βλέφαρά μου,
5 ἑωσοῦ εὕρω τόπον διὰ τὸν Κύριον, κατοικίαν διὰ τὸν ἰσχυρὸν Θεὸν τοῦ Ἰακώβ.
6 Ἰδού, ἠκούσαμεν περὶ αὐτῆς ἐν Ἐφραθά· εὑρήκαμεν αὐτήν εἰς τὰς πεδιάδας τοῦ Ἰαάρ.
7 Ἄς εἰσέλθωμεν εἰς τὰς σκηνὰς αὐτοῦ· ἄς προσκυνήσωμεν εἰς τὸ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν αὐτοῦ.
8 Ἀνάστηθι, Κύριε, εἰς τὴν ἀνάπαυσίν σου, σὺ καὶ ἡ κιβωτὸς τῆς δυνάμεώς σου.
9 Οἱ ἱερεῖς σου ἄς ἐνδυθῶσι δικαιοσύνην, καὶ οἱ ὅσιοί σου ἄς ἀγάλλωνται.
10 Ἕνεκεν Δαβὶδ τοῦ δούλου σου μή ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπον τοῦ κεχρισμένου σου.
11 Ὥμοσεν ὁ Κύριος ἀλήθειαν πρὸς τὸν Δαβίδ, δὲν θέλει ἀθετήσει αὐτήν, Ἐκ τοῦ καρποῦ τοῦ σώματός σου θέλω θέσει ἐπὶ τὸν θρόνον σου.
12 Ἐὰν φυλάξωσιν οἱ υἱοὶ σου τὴν διαθήκην μου, καὶ τὰ μαρτύριά μου τὰ ὁποῖα θέλω διδάξει αὐτούς, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν θέλουσι καθίσει διαπαντὸς ἐπὶ τοῦ θρόνου σου.
13 Διότι ἐξέλεξεν ὁ Κύριος τὴν Σιών· εὐηρεστήθη νὰ κατοικῇ ἐν αὐτῇ.
14 Αὕτη εἶναι ἡ ἀνάπαυσίς μου εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· ἐνταῦθα θέλω κατοικεῖ, διότι ἠγάπησα αὐτήν.
15 Θέλω εὐλογήσει ἐν εὐλογίᾳ τὰς τροφὰς αὐτῆς· τοὺς πτωχοὺς αὐτῆς θέλω χορτάσει ἄρτον·
16 καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτῆς θέλω ἐνδύσει σωτηρίαν· καὶ οἱ ὅσιοι αὐτῆς θέλουσιν ἀγάλλεσθαι ἐν ἀγαλλιάσει.
17 Ἐκεῖ θέλω κάμει νὰ βλαστήσῃ κέρας εἰς τὸν Δαβίδ· ἡτοίμασα λύχνον διὰ τὸν κεχρισμένον μου.
18 Τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ θέλω ἐνδύσει αἰσχύνην· ἐπὶ δὲ αὐτὸν θέλει ἀνθεῖ τὸ διάδημα αὐτοῦ. |