1 در آن روز، این سرود در زمین یهودا سراییده خواهد شد؛ ما را شهری قوی است که دیوارها و حصار آن نجات است.
2 دروازه ها را بگشایید تا امت عادل که امانت را نگاه می دارند داخل شوند.
3 دل ثابت را در سلامتی کامل نگاه خواهی داشت، زیرا که بر تو توکل دارد.
4 بر خداوند تا به ابد توکل نمایید، چونکه در یاه یهوه صخره جاودانی است.
5 زیرا آنانی را که بر بلندیها ساکنند، فرود می آورد؛ و شهر رفیع را به زیر می اندازد. آن را به زمین انداخته ، با خاک یکسان می سازد.
6 پایها آن را پایمال خواهد کرد، یعنی پایهای فقیران و قدمهای مسکینان.
7 طریق عادلان استقامت است. ای تو که مستقیم هستی ، طریق عادلان را هموار خواهی ساخت.
8 پس ای خداوند در طریق داوریهای تو انتظار تو را کشیده ایم. و جان ما به اسم تو و ذکر تو مشتاق است.
9 شبانگاه به جان خود مشتاق تو هستم، و بامدادان به روح خود در اندرونم تو را می طلبم، زیرا هنگامی که داوریهای تو بر زمین آید، سکنه ربع مسکون عدالت را خواهند آموخت.
10 هرچند بر شریر ترحم شود عدالت را نخواهد آموخت. در زمین راستان شرارت می ورزد و جلال خداوند را مشاهده نمی نماید.
11 ای خداوند دست تو برافراشته شده است اما نمی بینند. لیکن چون غیرت تو را برای قوم ملاحظه کنند، خجل خواهند شد. و آتش نیز دشمنانت را فرو خواهد برد.
12 ای خداوند سلامتی را برای ما تعیین خواهی نمود. زیرا که تمام کارهای ما را نیز برای ما به عمل آورده ای.
13 ای یهوه خدای ما آقایان غیر از تو بر ما استیلا داشتند. اما به تو فقط اسم تو را ذکر خواهیم کرد.
14 ایشان مردند و زنده نخواهند شد. خیالها گردیدند و نخواهند برخاست. بنابراین ایشان را سزا داده، هلاک ساختی و تمام ذکر ایشان را محو نمودی.
15 قوم را افزودی ای خداوند، قوم را مزید ساخته ، خویشتن را جلال دادی. و تمامی حدود زمین را وسیع گردانیدی.
16 ای خداوند ایشان در حین تنگی ، تو را خواهند طلبید. و چون ایشان را تادیب نمایی دعاهای خفیه خواهند ریخت.
17 مثل زن حاملهای که نزدیک زاییدن باشد و درد او را گرفته ، از آلام خود فریاد بکند، همچنین ما نیز ای خداوند در حضور تو هستیم.
18 حامله شده، درد زه ما را گرفت و باد را زاییدیم. و در زمین هیچ نجات به ظهور نیاوردیم و ساکنان ربع مسکون نیفتادند.
19 مردگان تو زنده خواهند شد و جسدهای من خواهند برخاست. ای شما که در خاک ساکنید بیدار شده، ترنم نمایید! زیرا که شبنم تو شبنم نباتات است. و زمین مردگان خود را بیرون خواهد افکند.
20 ای قوم من بیایید به حجره های خویش داخل شوید و درهای خود را در عقب خویش ببندید. خویشتن را اندک لحظه ای پنهان کنید تا غضب بگذرد.
21 زیرا اینک خداوند از مکان خود بیرون می آید تا سزای گناهان ساکنان زمین را به ایشان برساند. پس زمین خونهای خود را مکشوف خواهد ساخت و کشتگان خویش را دیگر پنهان نخواهد نمود. |