1 و اﻵن خداوند که آفریننده تو ای یعقوب، و صانع تو ای اسرائیل است چنین می گوید: «مترس زیرا که من تو را فدیه دادم و تو را به اسمت خواندم پس تو از آن من هستی.
2 چون از آبها بگذری من با تو خواهم بود و چون از نهرها (عبورنمایی ) تو را فرونخواهند گرفت. و چون از میان آتش روی، سوخته نخواهی شد و شعله اش تو را نخواهد سوزانید.
3 زیرا من یهوه خدای تو و قدوس اسرائیل نجات دهنده تو هستم. مصر را فدیه تو ساختم و حبش و سبا را به عوض تو دادم.
4 چونکه در نظر من گرانبها و مکرم بودی و من تو را دوست می داشتم پس مردمان را به عوض تو و طوایف را در عوض جان تو تسلیم خواهم نمود.
5 مترس زیرا که من با تو هستم و ذریت تو را از مشرق خواهم آورد و تو را از مغرب جمع خواهم نمود.
6 به شمال خواهم گفت که بده و به جنوب که ممانعت مکن. پسران مرا از جای دور و دخترانم را از کرانهای زمین بیاور.
7 یعنی هر که را به اسم من نامیده شود و او را به جهت جلال خویش آفریده و او را مصور نموده و ساخته باشم.»
8 قومی را که چشم دارند اما کور هستند و گوش دارند اما کر می باشند بیرون آور.
9 جمیع امتها با هم جمع شوند و قبیله ها فراهم آیند. پس در میان آنها کیست که از این خبر دهد و امور اولین را به ما اعلام نماید؟ شهود خود را بیاورند تا تصدیق شوند یا استماع نموده، اقرار بکنند که این راست است.
10 یهوه می گوید که «شما و بنده من که او را برگزیده ام شهود من می باشید. تا دانسته ، به من ایمان آورید و بفهمید که من او هستم و پیش از من خدایی مصور نشده و بعد از من هم نخواهد شد.
11 من، من یهوه هستم و غیر از من نجات دهنده ای نیست.
12 من اخبار نموده و نجات داده ام و اعلام نموده و درمیان شما خدای غیر نبوده است. خداوند می گوید که شما شهود من هستید و من خدا هستم.
13 و از امروز نیز من او می باشم و کسی که از دست من تواند رهانید نیست. من عمل خواهم نمود و کیست که آن را رد نماید؟»
14 خداوند که ولی شما و قدوس اسرائیل است چنین می گوید: «بخاطر شما به بابل فرستادم و همه ایشان را مثل فراریان فرود خواهم آورد و کلدانیان را نیز در کشتیهای وجد ایشان.
15 من خداوند قدوس شما هستم. آفریننده اسرائیل و پادشاه شما.»
16 خداوند که راهی در دریا و طریقی در آبهای عظیم می سازد چنین می گوید،
17 آنکه ارابه ها و اسبها و لشکر و قوت آن را بیرون می آورد: «ایشان با هم خواهند خوابید و نخواهند برخاست و منطفی شده، مثل فتیله خاموش خواهند شد.
18 چیزهای اولین را بیاد نیاورید و در امور قدیم تفکر ننمایید.
19 اینک من چیز نویی بوجود می آورم و آن اﻵن بظهور می آید. آیا آن را نخواهید دانست؟ بدرستی که راهی در بیابان و نهرها در هامون قرار خواهم داد.
20 حیوانات صحرا گرگان و شترمرغها مرا تمجید خواهند نمود چونکه آب در بیابان و نهرها در صحرا بوجود می آورم تا قوم خود و برگزیدگان خویش را سیراب نمایم.
21 این قوم را برای خود ایجاد کردم تا تسبیح مرا بخوانند.
22 اما تو ای یعقوب مرا نخواندی و تو ای اسرائیل از من به تنگ آمدی!
23 گوسفندان قربانی های سوختنی خود را برای من نیاوردی و به ذبایح خود مرا تکریم ننمودی! به هدایا بندگی بر تو ننهادم و به بخور تو را به تنگ نیاوردم.
24 نی معطر را به جهت من به نقره نخریدی و به پیه ذبایح خویش مرا سیر نساختی. بلکه به گناهان خود بر من بندگی نهادی و به خطایای خویش مرا به تنگ آوردی.
25 من هستم من که بخاطر خود خطایای تو را محو ساختم و گناهان تو را بیاد نخواهم آورد.
26 مرا یاد بده تا با هم محاکمه نماییم. حجت خود را بیاور تا تصدیق شوی.
27 اجداد اولین تو گناه ورزیدند و واسطه های تو به من عاصی شدند.
28 بنابراین من سروران قدس را بی احترام خواهم ساخت و یعقوب را به لعنت و اسرائیل را به دشنام تسلیم خواهم نمود. |