1 و خداوند چنین می گوید: انصاف را نگاه داشته ، عدالت را جاری نمایید، زیرا که آمدن نجات من و منکشف شدن عدالت من نزدیک است.
2 خوشابحال انسانی که این را بجا آورد و بنی آدمی که به این متمسک گردد، که سبت را نگاه داشته، آن را بی حرمت نکند و دست خویش را از هر عمل بد باز دارد.
3 پس غریبی که با خداوند مقترن شده باشد، تکلم نکند و نگوید که خداوند مرا از قوم خود جدا نموده است و خصی هم نگوید که اینک من درخت خشک هستم.
4 زیرا خداوند درباره خصیهایی که سبتهای مرا نگاه دارند و آنچه را که من خوش دارم اختیار نمایند و به عهد من متمسک گردند، چنین می گوید
5 که به ایشان در خانه خود و در اندرون دیوارهای خویش یادگاری و اسمی بهتر از پسران و دختران خواهم داد. اسمی جاودانی که منقطع نخواهد شد به ایشان خواهم بخشید.
6 و غریبانی که با خداوند مقترن شده، او را خدمت نمایند و اسم خداوند را دوست داشته ، بنده او بشوند. یعنی همه کسانی که سبت را نگاه داشته ، آن را بی حرمت نسازند و به عهد من متمسک شوند.
7 ایشان را به کوه قدس خود خواهم آورد و ایشان را در خانه عبادت خود شادمان خواهم ساخت و قربانی های سوختنی و ذبایح ایشان بر مذبح من قبول خواهد شد، زیرا خانه من به خانه عبادت برای تمامی قومها مسمی ' خواهد شد.
8 و خداوند یهوه که جمع کننده رانده شدگان اسرائیل است می گوید که بعد از این دیگران را با ایشان جمع خواهم کرد علاوه برآنانی که از ایشان جمع شده اند.
9 ای تمام حیوانات صحرا و ای جمیع حیوانات جنگل بیایید و بخورید!
10 دیده بانان او کورند، جمیع ایشان معرفت ندارند و همگی ایشان سگان گنگ اند که نمی توانند بانگ کنند. خواب می بینند و دراز شده، خفتن را دوست می دارند.
11 و این سگان حریصند که نمی توانند سیر بشوند و ایشان شبانند که نمی توانند بفهمند. جمیع ایشان به راه خود میل کرده، هر یکی بطرف خود طالب سود خویش می باشد.
12 (و می گویند) بیایید شراب بیاوریم و از مسکرات مست شویم و فردا مثل امروز روز عظیم بلکه بسیار زیاده خواهد بود. |